Zdaniem autorów raportu w Europie należy podjąć więcej działań w celu ograniczenia ilości odpadów elektronicznych
Jak wynika z nowego raportu opracowanego na zlecenie Komisji Europejskiej przez konsorcjum pod kierownictwem Uniwersytetu Narodów Zjednoczonych (UNU), w Europie należy podjąć więcej działań zmierzających do poprawy zbiórki i recyklingu odpadów przemysłu elektronicznego. W Europie produkuje się rocznie 10,3 miliona ton odpadów przemysłu elektronicznego, co stanowi około jedną czwartą ogółu odpadów tego typu na świecie i wszystko wskazuje na to, że ilość ta wzrośnie do 12,3 miliona ton rocznie do roku 2020. Celem unijnej dyrektywy w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) z 2002 roku jest zwiększenie poziomu recyklingu w tym sektorze. Z nowego raportu wynika, że obecnie zaledwie 25 procent średniej wielkości urządzeń gospodarstwa domowego i 40 procent wielkogabarytowych urządzeń tego typu podlega odzyskowi i recyklingowi w Europie. Dane dla małogabarytowych urządzeń gospodarstwa domowego są bliskie zeru. Oznacza to, że, jak stwierdzają autorzy raportu, "wiele jest jeszcze do poprawy". - Badanie nakreśla potencjalne długoterminowe docelowe wskaźniki zbiórki: 60 procent dla małogabarytowych urządzeń typu odtwarzacze MP3 i suszarki do włosów, a także dla średniej wielkości sprzętu audio, mikrofalówek i telewizorów, a 75 procent dla takich wielkogabarytowych urządzeń, jak lodówki czy pralki - powiedział Ruediger Kuehr z UNU. - Osiągnięcie powyższych wskaźników doprowadzi do potwierdzonego odzysku średnio 5,3 miliona ton odpadów przemysłu elektronicznego do roku 2011 w Europie, w stosunku do 2,2 miliona ton obecnie. W raporcie wskazuje się na znaczne różnice w wynikach poszczególnych państw członkowskich, zarówno ogólnych, jak i w różnych kategoriach WEEE. Autorzy raportu są zdania, że może to wynikać z wielu czynników, w tym dostępności punktów zbiórki, położenia geograficznego, kultury, sposobów zbiórki odpadów i mechanizmów finansowych. Wraz z wprowadzaniem nowych produktów na rynek zmienia się również skład odpadów przemysłu elektronicznego. Przykładowo, telewizory plazmowe zastępują telewizory kineskopowe (CRT), a z lodówek stopniowo wycofywane są chlorofluorowęglowodory (CFC). Inną kwestią, którą poruszono w raporcie jest fakt, że korzyści ekologiczne płynące z recyklingu różnią się w zależności od produktu i obejmują m.in. ograniczenie skażenia toksycznymi środkami chemicznymi, ochronę zasobów naturalnych, ograniczenie zużycia energii i emisji prowadzących do globalnego ocieplenia, a także niszczenia warstwy ozonowej. Autorzy raportu zalecają zatem zróżnicowane docelowe wskaźniki zbiórki dla różnych kategorii odpadów przemysłu elektronicznego. - Przykładowo, najważniejszym priorytetem w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego jest uzyskanie kontroli nad CFC w tradycyjnych lodówkach - powiedział dr Jaco Huisman z UNU. - Zwiększenie odnotowanego w 2005 r. wskaźnika zbiórki w 27 państwach członkowskich UE z 27 procent do sugerowanego poziomu 75 procent do roku 2011 doprowadziłoby do znacznego ograniczenia chemikaliów niszczących warstwę ozonową, a także, z uwagi na fakt, że CFC są silnymi gazami cieplarnianymi, byłoby równoznaczne z ograniczeniem emisji CO2 do atmosfery o około 34 miliony ton. W raporcie podano również szereg zaleceń dotyczących poprawy sytuacji. Autorzy raportu apelują o więcej badań na temat wpływu nowych produktów, takich jak telewizory plazmowe, na skład kanałów powstawania odpadów oraz o badania na temat lepszych opcji przetwarzania takich produktów. W przypadku średniej wielkości urządzeń gospodarstwa domowego autorzy raportu zalecają badania dotyczące opłacalności rozmontowywania wysokowartościowych produktów na inne mniejsze urządzenia, tak jak ma to już miejsce w niektórych krajach. Innym kluczowym priorytetem zaobserwowanym przez autorów raportu jest zwiększanie świadomości konsumentów w celu uzyskania jeszcze wyższych poziomów zbiórki odpadów przemysłu elektronicznego. - Produkty elektroniczne wywierają na nasze życie niezwykle pozytywny wpływ - powiedział Podsekretarz Generalny ONZ i rektor UNU, Konrad Osterwalder. - Jednakże ich wzrastająca dostępność i przystępność sprawia, że stanowią coraz większy problem ekologiczny, którym każdy z nas osobiście powinien się zająć. Stare powiedzenie o zasadach 3R (reduce, reuse, recycle - ograniczaj, użyj ponownie i oddaj do odzysku) ma zastosowanie również do odpadów przemysłu elektronicznego.