Festiwale artystyczne i kultura w UE
Finansowany ze środków UE projekt EURO-FESTIVAL ("Art festivals and the European public culture") zakładał porównawcze podejście metodologiczne do badania festiwali artystycznych i ich znaczenia w europejskiej sferze publicznej. Prace badawcze oparto na 13 studiach przypadków znanych festiwali dotyczących filmu, literatury i muzyki. W badaniu uwzględniono również trzy mieszane miejskie festiwale artystyczne. Studia przypadków stanowiły bazę socjologicznych badań instytucjonalnych i społecznych procesów u podstaw organizacji, recepcji i prezentacji festiwali. Innym ważnym punktem badań była rola festiwali w tworzeniu i przekazywaniu określonej estetyki, polityk i idei. W badaniach połączono elementy z socjologii kultury ("produkcyjnej" czy też "wejściowej" roli kultury) i socjologii kulturowej ("wyjściowe" czy też symboliczne strategie przedstawiania i wykonania). W ramach projektu EURO-FESTIVAL przeprowadzono wywiady z dyrektorami festiwali, sponsorami, artystami, dziennikarzami i innymi osobami powiązanymi z festiwalami. Łącznie partnerzy projektu przeprowadzili 130 wywiadów narracyjnych i zebrali bogaty materiał informacyjny w krótszych nieformalnych rozmowach z publicznością i artystami podczas pracy w terenie. Analizom poddano wypowiedzi ustne i pisemne, reklamy, media, a także sieci i finanse. Obserwacje podczas badań terenowych objęły analizę ogólnego przygotowania każdego z badanych festiwali, konkretnych wydarzeń festiwalowych i innych aspektów, takich jak wielkość i rodzaj publiczności, reakcje na występy artystyczne i późniejsze dyskusje. Szczegółowe wyniki zostały przedstawione w dwóch raportach zatytułowanych "Europejskie festiwale artystyczne w perspektywie historycznej" i "Europejskie festiwale artystyczne: pragmatyka kulturalna i dyskursywne ramy tożsamości". Syntezę wyników przedstawiono w publikacji pt. "Europejskie festiwale artystyczne: twórczość, kultura i demokracja". Wyniki projektu EURO-FESTIVAL mają konsekwencje dla polityki, w szczególności w związku z działalnością sponsorską UE (lub brakiem takiej działalności) oraz możliwościami tworzenia marki i umiędzynarodowienia. Dalsze badania w tej dziedzinie mogłyby przyczynić się do zwiększenia potencjału tego rodzaju imprez w celu lepszego wykorzystywania kultury w UE i poruszania kwestii znajdujących się w centrum wartości europejskich.
