Przeszczep wyhodowanych komórek trzustki
Na całym świecie na cukrzycę typu 1 – zaburzenie polegające na niedoborze insuliny, powodujące zwiększenie stężenia glukozy we krwi – cierpi niemal 80 milionów osób. Standardowe leczenie polega na codziennej iniekcji insuliny, co jednak nie przywraca fizjologicznych poziomów wydzielania insuliny, niezbędnych do utrzymania właściwego stężenia glukozy we krwi. Dlatego powstał projekt finansowany ze środków UE "Opracowanie sztucznej trzustki do celów leczenia cukrzycy typu 1" (BARB+), którego zadaniem było stworzenie nowego prototypu sztucznej trzustki zdolnej do hermetyzacji tkanki produkującej insulinę, którą będzie można przeszczepiać pacjentom.Pierwszym krokiem było opracowanie przez partnerów projektu protokołu dla zebrania grupy komórek do pseudo-wysp trzustkowych in vitro w specjalnie do tego celu zaprojektowanych komorach. Pseudo-wyspy produkujące insulinę posiadały cechy funkcjonalne przewyższające te wykazywane przez pojedyncze komórki i zostały wprowadzone do aparatu sztucznej trzustki.Funkcja wysp trzustkowych w aparatach opracowanych przez projekt BARB+ została przetestowana in vivo. Stwierdzono, że u zwierząt z wszczepioną sztuczną trzustką stężenie glukozy we krwi utrzymywało się na poziomach fizjologicznych przez maksymalnie 3 dni od przeszczepu. Jednak po upływie kilku dni wyspy ulegały zniszczeniu, co sugerowało konieczność zastosowania lepszych materiałów do hermetyzacji w aparacie.Wobec powyższego przeprowadzono szereg doświadczeń w celu stworzenia optymalnego środowiska do hermetyzacji wysp. Użycie fluorowęgla poprawiło żywotność komórek wysp uniemożliwiając agregację komórek. Ponadto, optymalizacja przepuszczalności błony aparatu i materiałów użytych do konstrukcji oprawy, jak również konstrukcja wielowarstwowych błon doprowadziły do powstania wielu prototypów.Aparat BARB+, którego czekają jeszcze badania kliniczne, jest obiecującym urządzeniem dostarczającym wyspy trzustkowe produkujące insulinę w hermetycznym, sprzyjającym środowisku. Co ważne, aparat zapewnia ochronę immunologiczną wyspom trzustkowym, zapobiegając odrzuceniu, będącym częstym skutkiem ubocznym przeszczepu wysp trzustkowych.
