Co nowego w projekcie ENABLEH2: Wzbudzanie zainteresowania technologiami wodorowymi dla bezemisyjnego lotnictwa
Pomimo tego, że zespół projektu ENABLEH2 musiał stawić czoła pewnym opóźnieniom związanym z pandemią COVID-19 zanim zakończył prace w styczniu 2023 roku, badacze wykorzystali w pełni czas na popularyzację swoich osiągnięć technologicznych z myślą o dalszym rozwoju lotnictwa opartego na wodorze. Jednym z takich osiągnięć są badania przeprowadzone przez szwedzkiego partnera projektu, Uniwersytet Techniczny Chalmersa, które wskazują, że do 2045 roku blisko 97 % lotów krotko- o średniodystansowych realizowanych w Skandynawii może być realizowane przez samoloty spalające wodór. Technologią, która umożliwi ten postęp, jest nowy rodzaj kompaktowego wymiennika ciepła(odnośnik otworzy się w nowym oknie) – kluczowe rozwiązanie wspierające rozwój samolotów zasilanych wodorem, opracowane dzięki wsparciu projektu ENABLEH2. Wymiennik ciepła wykorzystuje niską temperaturę przechowywania wodoru do chłodzenia elementów silnika, a także używa ciepła odpadowego ze spalin do wstępnego podgrzania paliwa o kilkaset stopni przed wprowadzeniem go do komory spalania. Badacze Uniwersytetu Technicznego Chalmersa wykazali także, że w przypadku silników spalających ciekły wodór połączenie chłodzenia międzystopniowego, spalania mikromieszankowego i odzyskiwania ciepła spalin powinno usprawnić spalanie paliwa o 8 % i zmniejszyć emisję tlenków azotu (NOx) przy starcie o 38 %.
Dalsze postępy
Doświadczenie zdobyte w zakresie mikromieszankowego spalania wodoru przy niskich emisjach tlenków azotu oraz projektowania zbiorników i układów paliwowych wykorzystujących ciekły wodór w ramach projektu ENABLEH2 umożliwiło brytyjskiemu koordynatorowi projektu, Uniwersytetowi Cranfield, wniesienie znaczącego wkładu w projekt FlyZero, którego celem jest osiągnięcie zerowej emisji dwutlenku węgla w lotnictwie komercyjnym do 2030 roku. Co więcej, systemy kontroli temperatury wykorzystywane w badaniach silników spalających ciekły wodór realizowane w ramach innego finansowanego ze środków Unii Europejskiej projektu - MINIMAL - także korzystają z synergicznych kombinacji technologii zidentyfikowanych w ramach inicjatywy ENABLEH2. Uniwersytet Chalmersa utworzył również nowe centrum kompetencji w zakresie wykorzystywania wodoru w transporcie, koncentrujące się na przyspieszeniu rozwoju nowych technologii, które umożliwią wykorzystanie wodoru w lotnictwie, transporcie morskim i drogowym. W wyniku eksperymentów przeprowadzonych w ramach projektu ENABLEH2 w zakresie spalania wodoru, Uniwersytet Cranfield otrzymał więcej funduszy na projekty związane z wodorem, w tym na rozwój mikromieszankowej komory spalania w projekcie prowadzonym przez spółkę Rolls Royce. Dzięki finansowaniu ze środków Unii Europejskiej, zespołowi projektu ENABLEH2 udało się wzbudzić zainteresowanie lotnictwem opartym na wodorze. „Dofinansowanie w kwocie 3,9 miliona euro umożliwiło partnerom rozwinięcie kompetencji i wniesienie istotnego wkładu w powstanie nowych technologii na potrzeby bezemisyjnego lotnictwa opartego na wodorze”, zauważa Andrew Rolt, starszy pracownik naukowy Uniwersytetu Cranfield.