Badanie dwukierunkowej migracji koni doby późnego plejstocenu
Jak zmiana klimatu, która miała miejsce dziesiątki tysięcy lat temu, wpłynęła na ówczesne konie? Zwierzęta te pojawiły się w Ameryce Północnej blisko 4 miliony lat temu i przemierzały tereny powstałe dzięki zmianom poziomów mórz, dzięki którym zniknęła przerwa między Azją Północno-Wschodnią i Ameryką Północno-Zachodnią. Współczesne konie północnoamerykańskie są potomkami koni euroazjatyckich, sprowadzonych na kontynent przez Europejczyków. Międzynarodowy zespół badawczy, w którego skład weszło 18 rdzennych badaczy z narodów Lakota, Syilx (Suknaqin/Okanagan), Blackfoot, Dene' (Athabascan) i Iñupiaq, zbadał współczesne i starożytne próbki DNA. Ich ustalenia(odnośnik otworzy się w nowym oknie) zostały opublikowane na łamach czasopisma naukowego „Science”. Wspierani przez finansowane ze środków Unii Europejskiej projekty PEGASUS(odnośnik otworzy się w nowym oknie), Horsepower(odnośnik otworzy się w nowym oknie) i MethylRIDE badacze zastosowali rodzime i zachodnie metody naukowe, w tym genomikę i profilowanie izotopowe, w celu badania skamielin koni. W ramach prac przeprowadzili sekwencjonowanie genomów 68 okazów koni z okresu późnego plejstocenu pochodzących zarówno z terenów na kontynencie amerykańskim, jak i z Eurazji - z Alaski, Jukonu i Syberii. „W ramach badania wykorzystaliśmy pełnię możliwości najnowocześniejszych urządzeń do sekwencjonowania DNA i naukowych zasad genomiki narodu Lakota, aby zbadać w pełni różnorodność linii koni, które zamieszkiwały te obszary w późnym plejstocenie”, wyjaśnia Ludovic Orlando, starszy autor badania, w artykule(odnośnik otworzy się w nowym oknie) opublikowanym na łamach portalu Phys.org. Orlando jest dyrektorem Ośrodka Antropobiologii i Genomiki w Tuluzie, wspólnego multidyscyplinarnego centrum badawczego wspieranego przez koordynatora projektów PEGASUS, Horsepower i MethylRIDE - Francuskie Narodowe Centrum Badań Naukowych, a także Uniwersytet w Tuluzie.
Ruch dwukierunkowy
Naukowcy wyróżnili trzy odrębne linie koni w samej Ameryce Północnej - jedną na południe od pokrywy lodowej, drugą na Alasce i Jukonie, a trzecią na najbardziej wysuniętym na zachód krańcu Alaski. Stwierdzili także, że trzecia linia koni była genetycznie spokrewniona z końmi z Eurazji i wielokrotnie przekraczała ląd łączący Amerykę Północną i Azję w okresie od 50 000 do 19 000 lat temu. Badania wykazały również, że zwierzęta przemieszczały się w przeciwnym kierunku we wcześniejszych okresach. Podążały w tym celu przybrzeżnymi szlakami w kierunku południowym wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego, docierając aż do północno-wschodnich Chin, a ślady genetyczne zostały znalezione także w Anatolii i na terenie Półwyspu Iberyjskiego. W późnym plejstocenie, gdy klimat uległ ociepleniu, a środowisko stało się znacznie bardziej wilgotne, łącznik lądowy zniknął, a wraz z nim zniknęły także powiązania między populacjami koni amerykańskich i azjatyckich. Doprowadziło to do wyginięcia tych zwierząt na kontynencie ich pochodzenia. To wyjaśnia z kolei, czemu współczesne konie północnoamerykańskie są spokrewnione z końmi euroazjatyckimi sprowadzonymi znacznie później przez Europejczyków. Wyniki badań przeprowadzonych w ramach projektów PEGASUS (The makeup of the modern horse: a history of the biological changes introduced by human management), Horsepower (Horse Power: Interactions between China, Mongolia and the steppe 2000-0 BCE) oraz MethylRIDE (MethylRIDE: Charting DNA methylation reprogramming of Ice Age horses in the face of global climate change and extinction) podkreślają istotny charakter korytarzy ekologicznych. Dzięki umożliwieniu przemieszczania się pomiędzy siedliskami, pomagają w utrzymaniu różnorodności biologicznej dużych ssaków oraz zależnych od nich i wzajemnie powiązanych form życia. Współautorka badania Jane Stelkia, Starsza plemienia Syilx, podsumowuje: „W ramach badania Snklc'askaxa [Naród Koni] oferuje nam lekarstwo, przypominając nam o ścieżce życia, która pozwala na przetrwanie i rozwój w obliczu ruchu oraz zmian. Nadszedł czas, abyśmy ponownie stworzyli wspólnotę, by pomóc życiu znaleźć punkty, przez które będzie w stanie bezpiecznie przejść”. Więcej informacji: strona projektu PEGASUS(odnośnik otworzy się w nowym oknie) strona projektu Horsepower(odnośnik otworzy się w nowym oknie) projekt MethylRIDE