Produkty biorafinerii na rzecz chemikaliów i paliw przyjaznych dla środowiska
Biomasa to materiał organiczny pochodzący z żyjących lub martwych roślin i zwierząt. Z kolei biorafineria to zakład produkujący przydatne biologiczne produkty i produkty uboczne, takie jak substancje chemiczne i paliwa, z biomasy przy bardzo nieznacznej emisji dwutlenku węgla (CO2). Projekt "Ocena biorafinacji i implikacje dla polityki rolnej i leśnej" (Biopol) powstał, aby ocenić innowacyjne pojęcia techniczne, społeczne, środowiskowe i polityczne wdrożone przez biorafinerie w celu wprawienia w ruch przyszłej polityki mającej wpływ na rozwój biorafinacji. Badacze skupili się na czterech głównych klasach biorafinerii. Biorafinerie zielone wykorzystują mokrą, zieloną biomasę, taką jak zielona trawa i koniczyna. Biorafinerie lignocelulozowe korzystają z suchego surowca z biomasy zawierającej celulozę, takiego jak trzcina i drewno. Biorafinerie korzystające z upraw bazują na roślinach uprawnych jako surowcach, takich jak zboża czy kukurydza. Wreszcie, biorafinerie dwuplatformowe łączące cukier (biochemiczny) i gaz wodny lub syngaz (termiczno-chemiczny), stanowiące platformę do produkcji substancji chemicznych i paliw, takich jak etanol, metanol i polimery. Następnie wytypowano cztery gałęzie przemysłu, które mogłyby z powodzeniem wdrożyć koncept biorafinacji na rzecz opracowania nowych produktów o potencjalnych korzyściach ekonomicznych: przemysł chemiczny, celulozowy i papierniczy, skrobiowy i cukrowniczy oraz biopaliwowy. Badacze wykorzystali model dostaw biomasy, aby zbadać cztery różne scenariusze przyszłego rozwoju biorafinacji. Główne wnioski są następujące: UE ma wystarczające zasoby biomasy, by spełnić normy w zakresie energii odnawialnej i polityki przeciwdziałania zmianie klimatu, przy użyciu technologii drugiej generacji na rzecz zrównoważonego rozwoju można wyprodukować znaczne ilości cennych nieenergetycznych produktów ubocznych, a wdrożenie koncepcji biorafinacji na wielką skalę pozwoli obniżyć koszty i ceny. Wśród sporządzonych przez badaczy zaleceń dotyczących polityki znalazło się oznakowanie ekologiczne produktów biotechnologicznych wyjaśniające korzyści dla konsumentów, zasada "zanieczyszczający płaci”, zgodnie z którą firmy preferujące produkty naftowe w gruncie rzeczy pomogłyby sfinansować biorafinerie i inicjatywy polityczne, które biorą pod uwagę nie tylko żywność i produkty energetyczne, ale także włókna, środki biochemiczne i biomateriały. Podsumowując, w ramach projektu Biopol przeprowadzono obszerną analizę obecnego stanu biorafinerii oraz przyszłych scenariuszy na rzecz rozwoju biorafinacji, opracowując w rezultacie istotne zalecenia w odniesieniu do przyszłych badań i polityki w tej dziedzinie. Realizacja wyników powinna przynieść istotny pozytywny wpływ na europejską konkurencyjność, świadomość konsumentów i środowisko globalne.
