Wspólna inicjatywa UE i Rosji w zakresie satelitów lotniczych
Z GNSS (globalnymi satelitarnymi systemami nawigacyjnymi) wiąże się mnóstwo ekscytujących nowych zaawansowanych zastosowań w sektorze lotnictwa, które sprawią, że życie Europejczyków będzie wygodniejsze, szczególnie dzięki mającemu ruszyć już wkrótce europejskiemu systemowi nawigacji satelitarnej Galileo. Federacja Rosyjska buduje własny system nawigacji, noszący nazwę Glonass. Glonass ma wykorzystywać ten sam system modulacji co GPS i Galileo, aby ułatwić w przyszłości interoperacyjność odbiorników. W tym kontekście, w ramach finansowanego ze środków UE projektu Gagarin ("Galileo-Glonass advanced receiver integration"), zaprojektowano odbiornik do zastosowań aeronautycznych, które powinien znacząco ułatwić nawigację. Dzięki intensywnej współpracy branżowej pomiędzy głównymi partnerami w Europie i w Rosji, zespół projektu wraz z producentami anten i odbiorników współpracował nad zaprojektowaniem nowego, silniejszego odbiornika. Taka synergia umożliwiłaby zainteresowanym stronom z branży lotniczej w Rosji wdrożenie takiej samej technologii, jaką dysponuje Europa, co przyczyniłoby się do standaryzacji rozwiązań GNSS. Pomogłoby to również otworzyć drzwi do wielopoziomowej współpracy branżowej pomiędzy UE a Rosją. Zespół projektu analizował kwestie prawne, polityczne, techniczne i rynkowe związane z zastosowaniem odbiorników GNSS w lotnictwie cywilnym w Rosji. Zaproponował innowacyjne rozwiązania, umożliwiające usprawnienie sprzętu znanego jako odbiornik dwukonstelacyjny w celu uzyskania odbiornika trójkonstelacyjnego. Ich opracowanie wymagało użycia zaawansowanych algorytmów programowych, innowacyjnej konstrukcji anteny oraz nowej technologii, co przetestowano w prototypowym odbiorniku w celu zaprezentowania technicznych możliwości stworzenia pierwszego na świecie trójkonstelacyjnego symulatora sygnału radiowego. Choć do opracowania jednolitych standardów Galileo-Glonass potrzeba więcej starań, dotychczasowe postępy otwarły drzwi do stworzenia realnego wielokonstelacyjnego odbiornika do zastosowań w lotnictwie cywilnym. Jeśli ta technologia zostanie w pełni wykorzystana, możliwa będzie dużo skuteczniejsza obsługa i zwiększenie bezpieczeństwa ruchu lotniczego. Przyczyni się to również do obniżenia emisji. Wśród innych korzyści można wymienić usprawnienie procedur lądowania stosowanych przy słabej widoczności, zwiększenie przepustowości lotnisk, usprawnienie operacji na równoległych pasach oraz ułatwienie nawigacji naziemnej. Oznaczałoby to nadejście nowej ery w nawigacji lotniczej.
