Nieinwazyjne obrazowanie pozwala wykrywać niedokrwienność mięśnia sercowego
Choroby układu krążenia należą do głównych przyczyn zgonów w całej Europie. Mimo spadku wskaźników (korygowanych o wiek) śmiertelności z powodu chorób serca, częstotliwość występowania IHD rośnie z powodu pojawiania się nowych czynników ryzyka. Aby można było ograniczyć śmiertelność i zachorowalność na choroby układu krążenia, potrzebna jest lepsza profilaktyka i leczenie IHD. Popularną techniką diagnostyki IHD jest inwazyjna angiografia tętnic wieńcowych, ale jej skuteczność nie jest optymalna ze względu na niewystarczające wykorzystanie nieinwazyjnych badań przed samym zabiegiem inwazyjnym. Uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu EVINCI-STUDY badali precyzję diagnostyczną metody polegającej na połączeniu nieinwazyjnych danych anatomicznych uzyskanych poprzez angiografię tomografią komputerową (CTCA) z informacjami funkcjonalnymi pochodzącymi z testów wysiłkowych. Celem jest umożliwienie łatwiejszego nieinwazyjnego wykrywania i charakteryzowania, a tym samym skuteczniejszego leczenia IHD. Partnerzy projektu przeprowadzili badania na kohorcie 697 pacjentów z podejrzeniem IHD i niskim-średnim prawdopodobieństwem wystąpienia choroby, wybranych w 14 ośrodkach klinicznych w całej Europie. Porównanie kilku technik obrazowania pod względem dokładności wykrywania schorzeń tętnic wieńcowych i przewidywania rewaskularyzacji pokazało, że CTCA cechuje się wyższą skutecznością niż testy wysiłkowe. Perfuzyjne techniki obrazowania (tomografia komputerowa oparta na emisji pojedynczego fotonu (SPECT) oraz pozytronowa tomografia emisyjna (PET)) wykazały się większą czułością, natomiast techniki skurczowe (echokardiogram (ECHO) oraz rezonans magnetyczny serca (CMR)) charakteryzowały się większą specyficznością. Ponadto, połączenie CTCA z obrazowaniem funkcjonalnym pozwala zwiększyć dokładność diagnostyczną samego obrazowania funkcjonalnego. Uczestnicy projektu przygotowali multimodalne narzędzie elektroniczne umożliwiające porządkowanie i wizualizację wszystkich dostępnych informacji (klinicznych, biologicznych i obrazowania serca) dla poszczególnych pacjentów. Pozwoliło to na łatwe zaprezentowanie zintegrowanych informacji na wielu poziomach złożoności specjalistom i lekarzom pierwszego kontaktu. W najbliższych latach metody te powinny doprowadzić do ograniczenia stosowania zabiegów inwazyjnych, nieprawidłowej rewaskularyzacji oraz obniżenia kosztów leczenia wynikających ze słabego zarządzania. Ponadto, wczesne wykrywanie może znaleźć zastosowanie w programach profilaktyki i wczesnego leczenia.
