Dawne pożary dzikiej roślinności Naukowcy z UE przeanalizowali zapis kopalny, aby poznać pożary, do jakich dawniej dochodziło na Ziemi. W ten sposób poszerzyli oni naszą wiedzą na temat pożarów dzikiej roślinności, których możemy spodziewać się w przyszłości. Zmiana klimatu i środowisko Żywność i zasoby naturalne © Viesinsh, Thinkstock Naukowcy spodziewają się, że zmiana klimatu spowoduje zmianę dystrybucji i częstości występowania pożarów dzikiej roślinności. Jednym ze sposobów na badanie interakcji między pożarami i klimatem jest analizowanie dawnych pożarów z okresów, kiedy panowały inne warunki klimatyczne. Aby zrekonstruować dawne pożary, naukowcy wykorzystują przede wszystkim obficie dostępny skamieniały węgiel drzewny. Jednak na ilość pokładów skamieniałego węgla drzewnego wpływały też inne czynniki niż pożary. Utrudnia to powiązanie ilości skamielin węgla drzewnego z pożarami. W ramach projektu PYROMAP (Palaeofire danger rating maps and Earth's last major global warming event), finansowanego ze środków UE, naukowcy podjęli się rozwiązania tego problemu, badając sposób formowania się cząstek skamieniałego węgla drzewnego. Uczeni przeanalizowali też pewną alternatywną metodę szacowania natężenia dawnych pożarów. Badając kształt cząstek skamieniałego węgla drzewnego, naukowcy określili trzy czynniki wpływające na ich formowanie. Chodzi tu o rodzaj roślinności, z jakiej powstał węgiel drzewny, dynamikę ognia, za sprawą którego powstał, oraz to, jak długo był przemieszczany. Czynniki te determinują też ilość osadów węgla drzewnego w zapisie kopalnym. Oznacza to, że kształt skamieniałych cząstek węgla drzewnego może pozwolić uczonym na określenie sposobu jego uformowania oraz być wskazówką dla interpretacji jego ilości w zapisie kopalnym. Badając dawne pożary, naukowcy mogą zatem oceniać nie tylko ilość skamieniałego węgla drzewnego, ale także jego kształt. Uczestnicy projektu PYROMAP przyjrzeli się też możliwości wykorzystania skamielin liści z konkretnych stanowisk do zdobycia informacji na temat dawnego klimatu. To z kolei pozwala na określenie ryzyka wystąpienia pożarów roślinności w tamtym okresie. Wyniki tych badań ułatwiają interpretację danych dotyczących ilości skamieniałego węgla drzewnego i określanie skali dawnych pożarów. Dzięki temu naukowcy będą mogli skuteczniej prognozować przyszłe pożary dzikiej roślinności, na których występowanie wpływać będzie zmiana klimatu. Słowa kluczowe Pożary dzikiej roślinności, klimat, skamieniały węgiel drzewny, PYROMAP, dawne pożary
