Badania w zakresie rozpadu lodowca szelfowego prowadzą do udoskonalonych modeli
Celem projektu MODISC (Modelling glacier response after Larsen B ice shelf collapse) było dokładniejsze zrozumienie dynamiki lodowców i pokrywy lodowej w ocieplającym się klimacie, umożliwiając bardziej wiarygodne prognozy przyszłego wzrostu poziomu mórz. Po rozpadzie lodowca Larsen B na Półwyspie Antarktycznym, a zwłaszcza w obszarze lodowca zatokowego Larsen B, zaobserwowano większą utratę lodu powierzchniowego. Badacze wykorzystali dane dotyczące rozpadu lodowca szelfowego w celu zweryfikowania modelów przepływu lodu oraz określenia ich roli w zaobserwowanej złożonej odpowiedzi dopływów lodowca Larsen B. Dostępne dane sprzed rozpadu lodowca szelfowego, w tym dane dotyczące grubości lodowca i wzniesień, zostały zebrane i przetworzone. Informacje te zostały zintegrowane w modelu dynamicznym w celu symulacji przepływu lodu w obszarze lodowca Larsen B przed rozpadem lodowca szelfowego. Udoskonalone zbiory danych zostały wykorzystane, tak aby lepiej zrozumieć dynamikę połączonych systemów lodowców/lodowców szelfowych. Poprzez połączenie udoskonalonych zbiorów danych i bardziej optymalnych technik modelowania w ramach projektu MODISC podjęto próbę pierwszej w historii symulacji interakcji między unoszącymi się a stałymi masami lodowymi, które można zweryfikować poprzez obserwacje. Badacze wykonali model natychmiastowej odpowiedzi lodowców dopływowych na rozpad lodowca szelfowego i powiązaną utratę podpory powodującą cofanie się i uszczuplenie naziemnej linii lodowca. Naziemna linia lodowca to lód zalegający na podłożu skalnym. Naukowcy stwierdzili wysoką zgodność pomiędzy modelowanymi zmianami a obserwacjami. Dzięki temu zyskano większą pewność w modele obliczeniowe oraz ich możliwości wychwycenia złożonych mechanicznych zależności pomiędzy unoszącym się lodowcem szelfowym a stałymi masami lodowymi. Utrata podpory lodowca szelfowego ze względu na topnienie spowodowane wodą oceaniczną oraz reakcje związane z cofaniem się naziemnej linii lodowca to kluczowe procesy aktualnie odpowiedzialne za utratę masy w dużych obszarach pokrywy lodowej Antarktydy Zachodniej. Dzięki projektowi MODISC lepiej poznano te procesy poprzez opracowanie zintegrowanego modelu lodu i oceanu wykorzystującego dane wejściowe z modelu oceanicznego, tak aby skuteczniej określić dynamikę lodu. Takie podejście pozwoliło na uzyskanie dokładniejszych wyników w obszarach o złożonej batymetrii, takich jak lodowiec Pine Island. Oferuje również nowe dowody potwierdzające znaczenie batymetrii w zakresie cofania się lodowca i powiązanych zmian w tempie topienia lodowca szelfowego. To powinno doprowadzić do nowych istotnych wniosków w zakresie ostatniego cofnięcia się lodowca Pine Island oraz powiązanych szacunków wzrostu poziomu mórz.
Słowa kluczowe
Lodowiec szelfowy, Larsen B, poziom mórz, MODISC, lodowiec, modele przepływu lodu, naziemna linia lodu
