Leczenie uszkodzeń kolan poprawi jakość życia
Łąkotka w kolanie działa jako amortyzator o kluczowym znaczeniu, zapewniając ruchomość stawów. Gdy czynność kolana sprawia ból, często przyczyną jest uszkodzenie łąkotki, a jej rozdarcia są niestety bardzo powszechne. W przeszłości często praktykowano usuwanie uszkodzonej tkanki łąkotki. Resekcja łąkotki jednak często prowadzi do wczesnej choroby zwyrodnieniowej stawów, co wymaga dalszych zabiegów rekonstrukcyjnych i wpływa na jakość życia pacjenta. „Obecnie społeczność medyczna skupia się na zachowaniu łąkotki, jeżeli to możliwe, i poszukiwaniu strategii, które mogłyby pomóc w jej regeneracji i uratowaniu” — mówi koordynatorka naukowa projektu MEFISTO(odnośnik otworzy się w nowym oknie) Elizave Kon, profesor chirurgii ortopedycznej na Uniwersytecie Humanitas(odnośnik otworzy się w nowym oknie) we Włoszech.
Przywracanie uszkodzonej łąkotki
Wkład do tego przedsięwzięcia klinicznego zapewnić ma projekt MEFISTO, prowadzony przez firmę Geistlich(odnośnik otworzy się w nowym oknie) w Niemczech. Kluczowym zamierzeniem projektu było znalezienie sposobów na regenerację uszkodzonej łąkotki, aby opóźnić lub uniknąć przyszłego uszkodzenia stawów. Dlatego projekt zgromadził klinicystów, badaczy, specjalistów ds. technologii i przedstawicieli przemysłu oraz zidentyfikował cztery główne cele. „Pierwszym celem było opracowanie rozwiązania terapeutycznego opartego na innowacyjnych materiałach bioaktywnych” — dodaje Kon. „Chcieliśmy opracować rusztowanie dla młodszych pacjentów, które wygląda i działa jak łąkotka i może pomóc w jej odrastaniu”. W ramach projektu opracowano również bardziej stabilny stały implant, który może dostarczać leki. Pod tym względem badanie było skierowane do starszych pacjentów, u których występowała już choroba zwyrodnieniowa stawów. „Sfunkcjonalizowaliśmy dotychczasowy implant łąkotki, aby mógł dostarczać leki pomocne w zachowaniu zdrowia i aktywności stawów” — wyjaśnia Kon.
Predykcyjne algorytmy dotyczące leczenia
Trzecim celem było opracowanie algorytmów predykcyjnych, które zostały zaprojektowane, aby oznaczać pacjentów, u których występuje ryzyko powikłań w przypadku usunięcia uszkodzonej łąkotki. „Niektóre osoby pomimo utraty łąkotki prowadzą normalne, zdrowe życia, a inne nie tylko nie mogą uprawiać sportu, ale nawet pracować” — zauważa Kon. „Chcieliśmy dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje i czy można temu jakoś zapobiec”. Modele predykcyjne opracowano na podstawie badań klinicznych, które sugerowały, że pewne cechy kolana, np. kształt i forma, mogą wiele powiedzieć klinicystom na temat poziomu ryzyka u pacjenta. „Wykonaliśmy obrazowania MRI i przepuściliśmy te obrazy przez AI” — wyjaśnia Kon. „Chcieliśmy sprawdzić, czy pozwoli to na wskazanie pacjentów narażonych na ryzyko powikłań w przypadku usunięcia łąkotki“. Ostatnim celem było zwiększenie poziomu wiedzy na temat badanych podejść w społeczności chirurgów. Aby to zrobić wyprodukowano dwa pełnometrażowe filmy(odnośnik otworzy się w nowym oknie) dokumentalne. Oba są obecnie dostępne online.
Promowanie zdrowego i aktywnego trybu życia
Projekt poczynił znaczne postępy we wprowadzaniu tych innowacji na rynek. Kon i jej współpracownicy mają nadzieję, że ostatecznie zostaną wykorzystane do poprawy wyników pacjentów, co umożliwi im zdrowe i aktywne życie. Zdaniem badaczki: „potrzeba więcej pracy, aby przenieść te rozwiązania do środowiska klinicznego. Dane zebrane w ramach projektu pokazują, że implant dostarczający lek jest w stanie chronić stawy, a rusztowanie ma duży potencjał regeneracyjny”. I wreszcie algorytmy predykcyjne mogą mieć istotny wpływ nie tylko na wyniki pacjentów, ale także na usługi zdrowotne, ponieważ umożliwiają klinicystom skutecznie wskazywać pacjentów, dla których utrata łąkotki stanowi poważne ryzyko.
Słowa kluczowe
MEFISTO, implant, kolano, algorytmy, chrząstka, łąkotka, choroba zwyrodnieniowa stawów