Zielone światło dla kriogenicznych badań w zakresie biologii strukturalnej
Proteasom 26S zawiera dużą ilość cząsteczek, składających się na około 35 podjednostek. Proteolityczna cząstka rdzeniowa (CP) została gruntowanie zbadana, brakuje jednak wiedzy o cząstce regulacyjnej (RP). Zespół finansowanego przez UE projektu "Lokalizacja podjednostek proteasomu 26S gatunku Drosophila za pomocą trójwymiarowej mikroskopii krioelektronowej" (26S Proteasome) rozpoczął badania nad budową podjednostek cząstki RP. W tym celu badacze przy użyciu różnych technik oznakowali podjednostki i ustalili ich położenie w proteasomie 26S, posługując się jednocząstkową mikroskopią krioelektronową (CEM). Jest to potężne narzędzie do badania trójwymiarowej organizacji kompleksów. Jednak rozdzielczość metody jest wciąż niedostateczna, aby można było w pełni opisać i przypisać podjednostki RP. Podczas pierwszej fazy projektu w trzech krokach chromatograficznych oczyszczono proteasom 26S, zanim oznakowano przeciwciała. Pomyślnie oznakowano jedną podjednostkę CP i pięć podjednostek RP. W drugiej fazie projektu 26S skupiono się na lokalizowaniu podjednostki Rpn10, opracowując w tym celu nową metodę oczyszczania i znakowania. W tej szczególnej metodzie możliwe jest jednokrokowe oczyszczanie oparte na powinowactwie, a znakowanie proteasomów odbywa się za pomocą specjalnego partnera interakcji. Uczestnicy projektu, stosując techniki biochemiczne, przeanalizowali integralność strukturalną, aktywność proteolityczną oraz reakcje podjednostek proteasomów wyizolowanych według powinowactwa i oznakowanych, a następnie na ich podstawie przeprowadzili analizę z zastosowaniem jednocząstkowej mikroskopii krioelektronowej. W ten sposób badacze uzyskali środki umożliwiające ustalenie miejsca przyłączania białka wzbogaconego jądrowo Dsk2 w kompleksach proteasomów 26S i ostatecznie zlokalizowali podjednostkę Rpn10.
